The Digital-Self
In de hedendaagse maatschappij verschuilen wij ons grotendeels achter een digitale façade, een façade die onderdeel is geworden van onze identiteit. We zijn in een werkelijkheid gaan leven die pracht en praal suggereert, maar eigenlijk bestaat uit argwaan en individualisme. ‘Wij’ bestaat niet meer en de ‘ik’ dwaalt rond in een digitale wereld, hongerig naar bevestiging in de vorm van likes.
Dit is het nieuwe normaal in een tijd waarin de digitale media bemiddelt tussen de virtuele wereld ende fysieke wereld. Online kunnen we een eigen identiteit scheppen om die vervolgens op een interactieve manier vorm te geven. We zijn zelfs in staat eindeloos nieuwe identiteiten te creëren. Maar wat zal er met ons gebeuren wanneer de digitale wereld wegvalt? Zullen we dan nog wel weten wie we echt zijn?
Categorie:
Research & Affiche design

De digitale ik is een representatie geworden van onze wensen, behoeften, motivaties en onzekerheden. Deze ontwikkeling maakt de vorming van onze identiteit complexer, omdat de geest buitenlichamelijke verbindingen aan kan gaan met virtuele werelden. Hierbij vergeten we soms wie we werkelijk zijn, want in een digitale omgeving zijn we lichaamloos. Het is een leeg canvas waarop een alternatieve ‘ik’ gecreëerd kan worden. We maken gebruik van de vrijheid die deze alternatieve wereld ons biedt door op zoek te gaan naar nieuwe ideaalbeelden en interesses, en door te experimenteren met wie we willen zijn. Ondanks deze vrijheid kunnen wij ons ook gevangen voelen, want het individu dat we willen zijn of zijn geworden zal altijd klem zitten tussen de fysieke en de virtuele werkelijkheid.
Een van de individuen die klem zit, is de influencer. In de digitale wereld worden influencers volop geprezen om hun slim uitgedokterde imago, maar in de echte wereld is dit imago betwijfelbaar. Toch heeft onze generatie Z de neiging dit imago niet in twijfel te trekken, omdat zij het met z’n allen adoreren. Dit is dezelfde generatie die er niet meer van droomt om dierenarts of architect te worden, maar de ambitie heeft om te gaan vloggen over hun reizen. Ze zijn idolaat van influencers die de meest idyllische stranden bezoeken en hun privilege gebruiken om gratis te kunnen reizen en eten. Deze zelfbenoemde ‘travel influencers’ verzadigen het internet met clichébeelden van cocktails, strandwandelingen en zonsondergangen, maar lopen in de schaduw van hun digitale ik.
Deze digitale ik is niets meer dan een bijproduct van de 21ste eeuw. We zijn gevallen in een valkuil die door de moderne maatschappij zelf gecreëerd is. De digitale ik representeert alleen nog maar de tekortkomingen van de internetgebruiker. De gebruiker die zich beschermd waant onder de vleugels van het internet en die zich laat voeren door de jaloersmakende reislust en successen van anderen, om dit vervolgens domweg te willen evenaren of overtreffen. Het is een vicieuze cirkel van pretentieus gedrag dat de digitale façade in stand houdt. Enkel wanneer we ons losmaken van onze digitale ik, zullen we onze ware identiteit terugvinden.